Wäre jemand von euch so nett und würde mir folgenden Text übersetzen? Es sind viele Straßennamen enthalten, deshalb ist es nicht so viel, wie es auf den ersten Blick aussieht.
Oder vielleicht finden sich ja 2-3 Leute und jeder übersetzt ein paar Sätze?
Vielen lieben Dank schonmal für eure Hilfe.
- - -
Założenia budowlane wobec domów sukienniczych były ściśle określone. Budynki z braku materiałów w ówczesnym okresie mogły być wprawdzie drewniane, wymagano jednak podmurówki i przykrycia dachówką.
Nowa osada sukiennicza powstała w niewielkim oddaleniu od Starego Miasta - nazywano ją Osadą Fabryczną, Nową Osadą bądź Nowym Miastem.
Układ przestrzenny Nowego Miasta podporządkowany został zasadom symetrii. Osią układu stała się ulica Długa, łącząca Rynek Starego Miasta z Rynkiem Nowego Miasta - głównym punktem nowej osady (ob. placem J. Kilińskiego). Nowy rynek wytyczony został na planie kwadratu. W środku krzyżowały się prostopadle ul. Długa i Wysoka (obecnie 1 Maja). Pozostałe ulice (z wyjątkiem dzisiejszych ulic Henryka Dąbrowskiego i zachodniego fragmentu 3 Maja) wytyczono prostopadle lub równolegle do nich.
W obrębie, stanowiącego przedmiot niniejszego opracowania, parku kulturowego znalazły się ulice: Strykowska (potem gen. Świerczewskiego, jetzt 3 Maja), Szczęśliwa (jetzt Gabriela Narutowicza), Średnia (jetzt Szczepana Rembowskiego), Wodna (jetzt Norberta Barlickiego), Zegrzańska (jetzt Henryka Dąbrowskiego), oraz wspomniane już Wysoka (jetzt 1 Maja) i Długa, która przez pewien czas nosiła nazwę 17 Stycznia.
Ten rejon Zgierza jest dokumentem czasów tworzenia przemysłu włókienniczego w Polsce i osiągnięć miasta w tej dziedzinie działalności gospodarczej. Duży zespół tzw. domów tkackich w centrum Zgierza stanowi świadectwo fali osadnictwa sukienniczego z połowy XIX w. Ta racjonalnie zaprojektowana dzielnica była wzorem planowania urbanistycznego dla pozostałych miast i osad fabrycznych okręgu łódzkiego XIX w.
Typowy dom sukiennika zgierskiego, był budynkiem parterowym, posiadał wejście na osi ściany frontowej, które flankowane było parą kolumienek z rzeźbionymi głowicami oraz dwuspadowy lub naczółkowy dach.